Moja pierwsza gra. Na jagody. Trefl

Kto z nas nie zna wesołej piosenki "Idziemy na jagody"? Założę się, że w głowie większości z Was zadźwięczały muzyka i słowa o jagodowym sercu. Rodzice maluchów znają też wiele bajeczek, w tym "Bobaski i Miś". I teraz właśnie będzie okazja jak ze znanymi dziecku bohaterami, wprowadzić Malucha w świat planszówek. Zaczynamy?

Moja pierwsza gra. Na jagody

Kilka danych technicznych

Tytuł: Moja pierwsza gra. Na jagody

Seria: Bobaski i Miś

Rodzaj: gra planszowa przestrzenna

Rok wydania: 2021

Wydawca: Trefl

Liczba graczy: 3

Cena wydawcy: 39,90 zł

Wiek: 2,5+

Zawartość pudełka

Przygotowanie planszy do rozgrywki

Bohaterowie serialu Bobaski i Miś, radośnie wyruszają na leśną przygodę. Po drodze do domku Misia zbierają pyszne jagódki. W zależności od wybranego wariantu gry, o zwycięstwie zadecydować może pierwszeństwo na mecie lub ilość zwanych jagódek. Istnieje możliwość gry kooperacyjnej, gdzie wszyscy gracze wspólnie zbierają jagody do koszyka. 

W skrócie Gra polega na rzucaniu drewnianą kostka, na której zamiast ilości oczek są kolorowe kółka, wyznaczające miejsce na planszy, i przesuwaniu w wyznaczony sposób pionków od startu aż do mety. Jeśli na kostce wypadnie rysunek koszyczka, gracz otrzymuje żeton jagody. Jeśli kostka wskaże słoneczko, gracz przesuwa się o 1 pole. Tyle zasad, czas na zabawę.

Trójwymiarowy mostek pomaga przekroczyć rzekę na planszy

W domku misia można otworzyć drzwi i okienko

Zawartość pudełka:

Przestrzenna plansza

3 drewniane pionki

Duża, drewniana kostka

16 żetonów jagód

Instrukcja

Pudełko zamieniające się w koszyk

Proste zasady sprawiają, że gra jest odpowiednia dla maluchów po skończeniu 2,5 roku. Wdrożenie w świat planszówek ułatwiają również przestrzenna plansza i duże drewniane elementy. 

Pionki i kostka wykonane są z drewna

Bardzo podoba mi się grubość planszy i trójwymiarowych elementów. Wiem, że nie zniszczą się nawet przy wielokrotnym rozkładaniu i składaniu. Pionki i kostka są równie solidne i ponadto wykonane z drewna. Z łatwością poradzą sobie z nimi małe rączki.

Na planszy i na kostce nie ma numerków, są kolorowe kółka. Nie trzeba więc wiele maluchowi tłumaczyć przy każdym rzucie. O ileż stresów mniej, zrozumieją tylko rodzice takich maluchów.

Kolejna rzecz, na którą zwróciłam uwagę, to możliwość gry kooperacyjnej, gdzie wszyscy gracze pracują na wspólny sukces. To uczy dziecko współpracy i tego, że nie zawsze trzeba być pierwszym, a sukces można osiągać wspólnym wysiłkiem.

Podsumowując, uważam, że to świetna planszówka dla maluchów, ale i nieco starszych dzieci. Pięknie wydana, estetycznie wykonana, z dbałością o szczegóły, bardzo ładnie dobrane kolory. Idealna do wprowadzenia dziecka w świat planszówek, ale i do pracy terapeutycznej przy problemach rozwojowych.

POLECAMY, a Wydawnictwu Trefl dziękujemy za możliwość zabawy!

Grubość planszy i przestrzennych elementów gwarantuje długą żywotność gry

Kiedy wszyscy grają razem, pudełko zamienia się w koszyk na jagody

Punkty można dostać za pierwszeństwo przy domku Misia i za ilość zebranych jagódek

W następnym wpisie opowiem Wam o książeczce, o tym samym tytule.

Modlitwa Matki

Kiedy rodzi się kobieta, nikt jej jeszcze nie powie

Że życie ją doświadczy i serce milion razy porwie

Dorasta naiwnie więżąc w cud narodzin i piękno istnienia

A później codzienność szara w pył wszystko zmienia

Wnet leży ona w przerażającej bieli szpitalnej pościeli

Łóżko od łóżka tylko mała szafka dzieli

Choć położna wita je "Dzień dobry Cesarzowe"

Ona pod kołdrę zapłakane oczy chowa

Z nadzieją słucha stukotu kół wózeczków

I płaczu rozwożonych matkom aniołeczków

Powoli wstaje, choć w głowie się kręci

Chce już utulić swe małe dziecięcie

Powolnym krokiem idzie do pokoju

Gdzie szklane domki dla dzieci w ciszy stoją

Przykłada dłoń do szyby, wnet dziecię się budzi

Zaczyna cicho kwilić, więc pozwolą je tulić

Dziecię jest maleńkie, mieści się na dłoni

Płyną łzy matczyne, serce z bólu płonie

Przytula do serca matka swoje dziecię

I tak zaczyna modlitwa w niebo lecieć

Boże miłosierny, Panie litościwy

Daj dzieciątku memu troszkę więcej siły

Pozwól jej oddychać już w moich ramionach

Nie chcę znów jej wkładać do szklanego domu

Zabierz bóle wszystkie, zrzuć na mnie cierpienie

Nic nie winne przecież to małe Stworzenie

Powiedz Panie szczerze, co ona zrobiła

Aby od początku tak karana była

Jej maleńkie dłonie i drobne stópeczki

Pewnie takie same mają aniołeczki

Lecz ja nie chcę Panie by aniołem się stała

Skoro mi ją dałeś, chcę by tu została

Pozwól dobry Boże na oddech spokojny

Niech już małe ciałko od kabli uwolnią

Daj zobaczyć Panie jej uśmiech na twarzy

Niech bez tych kabelków serce sobie radzi

Zabierz siły moje jeśli pragniesz tylko

Byle zdrowa była ta moja Kruszynka

Niech nie traci więcej z małej swojej wagi

Patrzeć na ten licznik nie mam już odwagi

Kładę ją na łóżku, w rękę wodę biorę

I maleńki krzyżyk kreślę jej na czole

Agnieszko ja Ciebie chrzczę w Imię Ojca i Syna i Ducha Świętego

Bądź dobrym człowiekiem, uciekaj od złego

Chociaż mocno wierzę w dobroć mego Pana

Z przerażeniem teraz na kolana padam

Szepczę cicho skryte prośby i błaganie

Abyś jej nie zabrał do siebie mój Panie

Teraz jej nie oddam nie wypuszczę z objęć

By poczuła wreszcie serca matki płomień

Wierzę mocno Panie, że moc masz niepojętą

Uzdrowisz me dziecię jednym swym szepnięciem

Nie chcę dobry Boże dziś się na to zgadzać

Aby w tym momencie już Ci ją oddawać

Niech podziwia w polu rozkwitnięte mąki

Z radością podziwia motyle, drzewa, ptaki

Roześmiana niech biega boso po zielonej łące

I niechaj ogląda kaczeńce kwitnące

Niechaj rośnie zdrowo Panie na Twą chwałę

Cierpienie niestety nie uszlachetnia wcale

Kończę mą modlitwę i tak myślę sobie

Jeśli masz ją zabrać, zabierz Panie obie

Wierzę jednak Boże w dobroć Twą największą

Po to mi ją dałeś, by rodzinę powiększyć

Dziękuję więc Panie tak mocno jak umiem

Choć nie obejmuję Ciebie mym rozumem

Wierzę, że pozwolisz radośnie na rękach

Zanieść ją przed ołtarz i klęknąć w podzięce