poniedziałek, 11 marca 2019

Nic nas nie złamie

Są takie dni, kiedy słońce razi tak bardzo, że zamiast cieszyć się jego blaskiem i pozwolić skórze chłonąć radosne promienie, zasłaniasz rolety. Otwierając szafę automatycznie patrzysz na szarości, czernie, każdy ciemny skrawek. Burza w sercu nie pozwala cieszyć się odniesionymi wcześniej sukcesami. Wszystko przesłaniają czarne myśli... i łzy napływające do oczu...

Zakładasz ubranie i ruszasz do codziennych obowiązków. Zatrzymujesz się na chwile w wąskim korytarzu, oglądasz maski zawieszone na niewidzialnych haczykach. Wybierasz maskę do pracy i niby masz być gotowa do wyjścia. Kładziesz rękę na klamce, opierasz głowę o drzwi, bierzesz kilka głębokich wdechów, przymykasz oczy- niech ta cholerna łza tam zostanie. W oczach musisz ukryć pod codziennością mrok... Pora wyjść, ale czy jesteś gotowa?

Idziesz chodnikiem, mijasz tłum ludzi spieszący do pracy, szkoły, do codziennych zajęć. Starasz się wyrównać krok i płynąć z tą falą... Jak iść, kiedy serce każe się zatrzymać? Wchodzisz do pracy, rzucasz zdawkowe "Dzień dobry" i uciekasz do swojego pokoju. Z ulgą zamykasz za sobą drzwi. Zdejmujesz kurtkę, odwieszasz ją w szafie i uruchamiasz komputer. Radio? Tak, niech zagłusza wszystko, tak, żeby ludzie nie chcieli o nic pytać. Otwierasz przepastną szafę z dokumentami i wyjmujesz pokaźny stosik. Niech się nawet rozwali na całym biurku. Ile dziś zdążysz zrobić? Wszystko? Wszystko, a może jeszcze coś wyciągniesz? Niech pochłonie Cie wir pracy... Inaczej zwariujesz....
Każdy płatek to ułamek mego serca...
Pusty stał się mój świat... Jak wypełnić w sercu miejsce, które przeszyte jest teraz tylko bólem? Iść codziennie krok do przodu bez Ciebie oznacza walkę o każdy oddech... Smutkiem, smutkiem i pustką stał się mój świat... Modlę się w ciszy serca, w ciemnym, najmniejszym kąciku kościoła. Proszę Boga, aby wszystko zaczęło się jeszcze raz... Tak bardzo tego chcę...

Teoretycznie jestem tak silna, jak nigdy przedtem. Swoją postawą daję dowód wszystkim tym, którzy przegrali walkę, że warto walczyć do końca. Są ludzie, którzy mówią mi wciąż, że to już czas się poddać, że to już czas odpuścić. Może mają rację? Ile w końcu może znieść jedno serce? Ile może unieść jeden człowiek? Wstaje i każdego dnia walczę z szarym tłem codzienności. Ale czy nie zostałam sama na polu bitwy?

Uchwyć mą dłoń i nie zostawiaj mnie samej w walce o mnie. Pomóż przebrnąć przez ogród łez. Wtedy uwolnię się z tej matni. Już nigdy nie zostawiaj mnie samej na rozstajach. Niech nie kroczę już nigdy sama nieznaną drogą. Już nigdy nie wypuszczaj ze swych objęć. Chcę słyszeć Twe serce, które czasami bije tak spokojnie, a czasami wyrywa się z piersi.

Odrodzę się na nowo. Mam tyle żyć ile oddechów pomożesz mi wyrównać. W Twoich oczach widzę odbicie naszej siły, kiedy jesteśmy razem. Razem- daje moc, aby czynić cuda. Wiemy, że nic nas nie złamie...

26 komentarzy:

  1. Jak ważna jest obecność bliskiej osoby w takie melancholijne dni, nie da się jednej osoby zastąpić inną, ale mogą powstać nowe relacje.

    OdpowiedzUsuń
  2. Bo najcenniejsze co można dać drugiej osoby to swoją obecność ;)

    OdpowiedzUsuń
  3. Mam za sobą taki moment, który myślałam, że mnie złamie na tyle że się nie podniosę. Na moje szczęście miałam obok kogoś kto pomógł mi przez to przejść.

    OdpowiedzUsuń
  4. Popłakałam się... Maleńka, dasz radę! Wierzę w CIEBIE! Patrycja

    OdpowiedzUsuń
  5. Boże, jak to się czytało... Ja, facet, płaczę. Co za rozdzierający serce tekst. Dużo sil dla Ciebie! Karol

    OdpowiedzUsuń
  6. Dobrze, że masz kogoś bliskiego przy sobie. Trzymaj się mocno! Jesteśmy z Tobą! Wanda

    OdpowiedzUsuń
  7. Ten komentarz został usunięty przez administratora bloga.

    OdpowiedzUsuń
  8. Dobrze mieć się w takie dni do kogo przytulić:)

    OdpowiedzUsuń
  9. Smutny, przejmujący tekst.Ja generalnie lubię być sama ze sobą - ale na dłuższą metę samotność potrafi naprawdę człowieka dobić.

    OdpowiedzUsuń
  10. Piękny, wzruszający tekst! Życzę Ci dużo siły. Posklejane serce nigdy nie będzie już takie same ale nadal potrafi mocniej zabić z radości.

    OdpowiedzUsuń
  11. Często radość przychodzi z najmniej spodziewanej strony, uśmiech losu, czy pomocna dłoń drugiej osoby.

    OdpowiedzUsuń
  12. Czytam to i myślę o sobie... O swoim rozdartym sercu.

    OdpowiedzUsuń
  13. Kiedyś lubiłam samotność, ale od kiedy zmieniliśmy miejsce zamieszkania i w Warszawie nie znalazłam żadnej bratniej duszy to zauważyłam, że moje samopoczucie coraz częściej jest kiepskie... Bez wsparcia ze strony bliskich bywa bardzo ciężko :(

    OdpowiedzUsuń
  14. Bądź dzielna, czas leczy rany. Pamiętaj, że masz dla kogo żyć a siła jest w tobie

    OdpowiedzUsuń
  15. jeden z najbardziej osobistych wpisów jakie czytałam. Życzę Ci by Twoje modlitwy zostały wysluchane i byś wokół miała ludzi, ktorzy będą Cię wspierać tak, jak tego potrzebujesz. Bez zbędnych dobrych rad

    OdpowiedzUsuń
  16. Jesteś wspaniała Maleńka. Dasz radę i wiemy o tym! I wiem, że teraz to głupio brzmi, ale wiesz, że czas leczy rany. Tulę mocno! Z.

    OdpowiedzUsuń
  17. Rzadko zdarzają się tak osobiste wyznania, gratuluje odwagi i życzę powodzenia

    OdpowiedzUsuń
  18. Ten tekst jest o mnie... Tak bardzo go odczułam! :(

    OdpowiedzUsuń
  19. Piękne. I takie mi bliskie :( Trzymaj się kochana !!!!

    OdpowiedzUsuń
  20. Piękny,naprawdę piękny i bardzo wzruszający tekst! Z całego serca życzę Ci byś odnalazła siłę by stawić temu czoło. By to co teraz wydaje się nie do orzeskoczenia pozwoliło Ci wzmocnić się o przejść przez to. Po każdej burzy wychodzi słońce. Mam nadzieję że zaseieci ono i dla Ciebie. Poryczalam się czytając Twój wpis.

    OdpowiedzUsuń
  21. Pieknie napisane. Nie wyobrażam sobie życia bez obecności bratniej duszy u boku...

    OdpowiedzUsuń
  22. Po każdej burzy wychodzi słońce. Tak sobie tłumaczę gdy mam gorszy dzień. Tyle już za nami, co przed nami niewiadomo? Wiem tyle, życie jest cudem i należy celebrować każdy dzień.

    OdpowiedzUsuń
  23. Znalazłem ten tekst przypadkiem. Przejmujący, wzruszający, niesamowity. Z pewnością zostanę u Ciebie na dłużej. Dużo sił! Kamil

    OdpowiedzUsuń
  24. Jestem Maleńka. Jestem przy Tobie i trzymam Cię za rękę! Nie puszczę!!! Wierzę, że uda się ogrzać to zbolałe Serce!

    OdpowiedzUsuń